Budynek muzeum został wybudowany w latach 1839- 1842. W pierwszych latach urzędował tam Zarząd Zachodniego Okręgu Górniczego. Od 1889 r. była Szkoła Górnicza i Hutnicza. Jako muzeum zaczęto działać od 1912 r., kiedy to założono Muzeum Geologiczne im. Zygmunta Glogera. W latach I wojny przedmioty z muzeum zostały rozkradzione, a uratowaną część składowano w wielu miejscach. W czasie II wojny zaś kolejny raz ucierpiały zbiory. Po reaktywacji miejsce stało się placówką muzealno – dydaktyczną szkoły. Od 1997 r. oficjalnie nazywa się Muzeum Miejskim „Sztygarka”.
Muzeum Miejskie w Dąbrowie Górniczej to nie tylko górnictwo. Są eksponaty z działu historia, geologia obszaru, przyroda i technika, archeologia, etnografia i podróże.
Wśród ciekawych eksponatów znajdziemy bardzo cenny Skarb Hutnika –srebrne denary Władysława II Wygnańca i Bolesława Kędzierzawego z XII w. W jego skład wchodzi ponad tysiąc srebrnych monet i blisko dwa kilogramy srebra schowane w latach 1160 – 1165. Odważane było ono przy pomocy odważników żelaznych w koszulkach z brązu, które są eksponowane razem ze skarbem. Innymi ciekawymi są stare mapy górnicze i okazy minerałów. Sole i minerały świata to najbardziej widowiskowe minerały pochodzące z terenu Polski i całego świata. Zainteresować mogą pomieszczenia z tematyką „Jak żył rolnik i górnik na ziemi zagłębiowskiej” oraz wystawa poświęcona polskiemu papieżowi.
„Las karboński” zaś to wystawa z widokiem na rośliny sprzed 300 milionów lat, gdy na ogromnych obszarach półkuli północnej zachodziły intensywne procesy węglotwórcze. Jest też przyjemnie urządzona sala „Mamuty – władcy plejstoceńskiej tundry”. Oprócz okazów możemy poczuć się jakbyśmy byli w tych czasach poprzez wyjące z głośników odgłosy zwierząt, przyciemnione ekspozycje z cieniami lasów. Mamuty włochate żyły również na terytorium Polski. Wędrując na południe w poszukiwaniu pożywienia, przechodziły przez obszar dzisiejszego Zagłębia Dąbrowskiego i Dąbrowy Górniczej. Niektóre z nich padały łupem myśliwych, dla których stanowiły cenne źródło pożywienia i podstawowych surowców do budowy schronień, wyrobu okryć, sprzętów domowych, narzędzi i ozdób.
Największą frajdę miałam w „Sali Indyjskiej” i w ekspozycjach podróżniczych. Przybliżono tematykę Borneo, Papui i Gwinei, państw Ameryki Południowej. Plecak zdobywcy Himalajów –Krzysztofa Wielickiego, sanie i kombinezon Marka Kamińskiego dopełniają wartościową kolekcję. Na zewnątrz budynku dodatkowo pooglądałam kolekcję pojazdów militarnych.
Muzeum posiada Kopalnię Ćwiczebną, którą można zwiedzać. Znajdują się tam maszyny do urabiania i transportu węgla (kombajn węglowy, przenośniki, wozy kopalniane), wyrobiska węglowe, chodniki.Całkowita długość podziemnej trasy to około 800 m, a różnica poziomów wynosi 25 m. Od 2010 r. obiekt jest 33 punktem Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego.
Zaczerpnięte z : „Katalog zabytków techniki przemysłowej Zagłębia Dąbrowskiego” – red. M. Biernat oraz strony internetowej muzeum.
Zdjęcia z muzeum znajdziesz tutaj.
